مقایسه هوش مصنوعی با هوش انسانی

هوش به طور کلی به عنوان «توانایی تحقق اهداف پیچیده» تعریف می‌شود، تعریفی که هم برای انسان‌ها و هم برای هوش مصنوعی صدق می‌کند. با این حال، انسان‌ها و ماشین‌ها به روش‌های بسیار متفاوتی به اهداف دست می‌یابند. سیستم‌های هوش مصنوعی بر پایه سخت‌افزار دیجیتال ساخته شده و با «سیستم‌عامل کاملاً متفاوت (دیجیتال در مقابل زیستی)» نسبت به مغز انسان کار می‌کنند.

این شکاف بنیادی – نورون‌های ارگانیک در مقابل مدارهای الکترونیکی – به این معنی است که هر نوع هوش در حوزه‌های مختلفی برتری دارد.

هوش انسانی

هوش انسانی یک ظرفیت طبیعی و زیستی است. این شامل استدلال، احساسات، تخیل و خودآگاهی می‌شود. انسان‌ها از تجربه یاد می‌گیرند، از استدلال مبتنی بر عقل سلیم استفاده می‌کنند و با دیگران همدلی می‌کنند.

حافظه‌های ما غنی از زمینه و پیوندی است، که حقایق را به احساسات و تجربیات مرتبط می‌کند. همانطور که یک تحلیل اشاره می‌کند، انسان‌ها می‌توانند سازگار شوند و «در زمینه‌های مختلف تعمیم دهند»، که به ما اجازه می‌دهد مفاهیم جدید را با داده‌های بسیار کم یاد بگیریم.

در زندگی روزمره این بدان معناست که یک کودک معمولاً می‌تواند پس از چند نمونه یک حیوان جدید را تشخیص دهد، در حالی که بسیاری از مدل‌های هوش مصنوعی برای یادگیری همان کار به هزاران نمونه نیاز دارند. شناخت انسانی همچنین شامل عقل سلیم و شهود است – ما به راحتی جزئیات گمشده را پر می‌کنیم یا نشانه‌های ناگفته را درک می‌کنیم، مهارت‌هایی که برای ماشین‌ها هنوز چالش‌برانگیز است.

تصویرسازی هوش انسانی

هوش مصنوعی

هوش مصنوعی (AI) به سیستم‌های کامپیوتری اشاره دارد که وظایفی را انجام می‌دهند که نیازمند تفکر شبیه انسان است. هوش مصنوعی مدرن بر الگوریتم‌ها، مدل‌های ریاضی و مجموعه داده‌های گسترده برای شناسایی الگوها، پیش‌بینی و بهبود در طول زمان تکیه دارد. نمونه‌ها شامل دستیارهای صوتی، خودروهای خودران، موتورهای پیشنهاددهنده و برنامه‌های بازی هستند.

حتی پیشرفته‌ترین سیستم‌های هوش مصنوعی «بسیار تخصصی هستند و از گستردگی و انعطاف‌پذیری هوش انسانی برخوردار نیستند».

— پیتر گاردنفورس، دانشمند شناختی

برخلاف توانایی‌های گسترده یادگیری انسان‌ها، بیشتر هوش مصنوعی امروزی محدود است: هر سیستم برای وظایف خاصی آموزش دیده است. در عمل این بدان معناست که یک هوش مصنوعی ممکن است در شطرنج یا شناسایی تصویر مهارت داشته باشد، اما نمی‌تواند به راحتی آن مهارت را بدون آموزش مجدد به حوزه‌ای کاملاً متفاوت منتقل کند.

این تفاوت در ماهیت – سیلیکون در مقابل زیست‌شناسی – پایه بسیاری از شکاف‌ها بین هوش مصنوعی و ذهن انسان است. انسان‌ها از طریق نورون‌های زیستی فکر می‌کنند، در حالی که هوش مصنوعی با مدارهای دیجیتال کار می‌کند. در نتیجه، هوش مصنوعی «در زمینه‌هایی که نیازمند پردازش سریع داده‌ها است می‌درخشد»، در حالی که انسان‌ها زمینه غنی‌تر و بینش احساسی را به همراه دارند.

برای مثال، کامپیوترها می‌توانند میلیون‌ها نقطه داده را بسیار سریع‌تر از ما تحلیل کنند، اما فاقد «احساس درونی» و همدلی ارگانیک هستند که قضاوت انسانی را هدایت می‌کند.

تصویرسازی هوش مصنوعی

تفاوت‌های کلیدی

تحلیل زیر خلاصه‌ای از تفاوت‌های عمده بین هوش مصنوعی و هوش انسانی است. هر کدام در حوزه‌های مختلفی برتری دارند و هیچ‌کدام به طور کلی «باهوش‌تر» از دیگری نیستند:

آگاهی و خودآگاهی

این شکاف بنیادی به این معنی است که حتی قدرتمندترین هوش مصنوعی امروز به شیوه‌ای که انسان‌ها هستند آگاه نیست.

هوش مصنوعی و هوش انسانی باید به عنوان اشکال «مکمل به جای رقابتی» هوش دیده شوند.

— کارشناسان UTHealth

تفاوت‌های کلیدی بین هوش مصنوعی و انسان‌ها

آینده: همکاری، نه رقابت

با نگاه به آینده، بیشتر پژوهشگران همکاری انسان و هوش مصنوعی را تصور می‌کنند. هوش مصنوعی همچنان پیشرفت می‌کند (برای مثال، مدل‌های زبانی بزرگ اکنون در آزمایش‌ها جنبه‌هایی از «نظریه ذهن» را نشان می‌دهند)، اما کارشناسان هشدار می‌دهند که این سیستم‌ها هنوز فاقد درک واقعی هستند.

به جای پرسیدن اینکه کدام نوع هوش برتر است، باید تشخیص دهیم چگونه هوش مصنوعی و شناخت انسانی می‌توانند با هم کار کنند.

— تحلیل ژانگ

کاربردهای فعلی همکاری انسان و هوش مصنوعی

در عمل، بسیاری از حوزه‌ها در حال حاضر هوش مصنوعی را با تخصص انسانی ترکیب می‌کنند. این هم‌افزایی بهره‌وری و خلاقیت را با استفاده از نقاط قوت منحصر به فرد هر دو نوع هوش افزایش می‌دهد.

آینده - همکاری، نه رقابت بین هوش مصنوعی و انسان‌ها

نتیجه‌گیری: آینده همکاری

آینده هوش، همکاری است، جایی که هوش مصنوعی توانایی‌های انسانی را تقویت می‌کند و انسان‌ها هوش مصنوعی را با عمق احساسی و تفکر خلاقانه خود هدایت می‌کنند.

— پژوهش هوش