هوش مصنوعی و متاورس

شرکت‌ها متاورس را به‌عنوان فضای کاری مجازی و سکوی نوآوری می‌پذیرند. به جای سفر و دفاتر فیزیکی، تیم‌ها می‌توانند به‌عنوان آواتار در اتاق‌های کنفرانس فراگیر ملاقات کنند، با تخته‌های سفید دیجیتال ایده‌پردازی کنند یا با هم مدل‌های سه‌بعدی محصولات را مرور کنند.

این فضاهای کاری مجازی نیاز به دفاتر واقعی پرهزینه را کاهش می‌دهد و به تیم‌های جهانی امکان همکاری می‌دهد گویی در یک اتاق هستند.

آن‌ها حتی ارائه‌هایی به سبک TED Talk در یک پایگاه ماه شبیه‌سازی شده برگزار کردند تا نیروی کار خود را درگیر کنند – تجربیاتی که بسیار به‌یادماندنی‌تر از تماس ویدیویی معمولی است. فراتر از جلسات، کسب‌وکارها از شبیه‌سازی‌های متاورس برای آموزش و نمونه‌سازی استفاده می‌کنند.

• سناریوهای آموزشی تعاملی برای وظایف پیچیده
• محیط‌های تمرینی ایمن با بازخورد مبتنی بر هوش مصنوعی
• امکان تکرار بی‌نهایت برای توسعه مهارت
• شبیه‌سازی تمرین واکنش اضطراری

چنین شبیه‌سازی‌هایی در صنایعی مانند تولید و بهداشت و درمان استاندارد شده‌اند. هوش مصنوعی بهره‌وری محل کار را با امکان طراحی مولد افزایش می‌دهد: برای مثال، پژوهشگران HPE با هوش مصنوعی مولد آزمایش می‌کنند تا مدل‌ها و محیط‌های سه‌بعدی را به‌صورت فوری از طریق فرمان‌های صوتی ایجاد کنند.

این بدان معناست که یک کارمند می‌تواند صرفاً بگوید چه سناریو یا شیئی نیاز دارد و هوش مصنوعی آن را بلافاصله در جهان مجازی ایجاد کند – که سرعت طراحی و حل مسئله را به‌طور چشمگیری افزایش می‌دهد. در کل، متاورس مبتنی بر هوش مصنوعی آماده است تا همکاری از راه دور را متحول کند و آن را تعاملی‌تر و پربارتر از همیشه سازد.

آموزش با فناوری فراگیر در حال انقلاب است و هوش مصنوعی نقش کلیدی در سفارشی‌سازی تجربیات یادگیری ایفا می‌کند. کلاس‌های مجازی می‌توانند دانش‌آموزان را به سایت‌های تاریخی یا داخل جریان خون انسان منتقل کنند و درس‌های تعاملی ارائه دهند که در کلاس سنتی ممکن نیست.

معلمان از پلتفرم‌های متاورس برای سفرهای میدانی مجازی و شبیه‌سازی‌های علمی استفاده می‌کنند و مفاهیم انتزاعی را در سه‌بعدی زنده می‌کنند. هوش مصنوعی این محیط‌های آموزشی را با سرعت‌های یادگیری مختلف تطبیق می‌دهد – برای مثال، با تنظیم سختی یا ارائه آموزش شخصی از طریق دستیار مجازی.

فراتر از مدارس، آموزش حرفه‌ای و توسعه مهارت‌ها به‌شدت بهره‌مند شده‌اند: جراحان و خلبانان می‌توانند روش‌های حساس را در شبیه‌سازی‌های واقعیت مجازی واقعی با راهنمایی هوش مصنوعی تمرین کنند.

در این محیط‌های مجازی ایمن، یک رزیدنت جراحی ممکن است عملی پیچیده را روی یک بیمار مجازی مبتنی بر هوش مصنوعی تمرین کند که خونریزی می‌کند و مانند انسان واقعی واکنش نشان می‌دهد، یا یک خلبان می‌تواند برای سناریوهای اضطراری با چالش‌های تولید شده توسط هوش مصنوعی آموزش ببیند. چنین تمرینی که بارها تکرار می‌شود، ریسک‌های دنیای واقعی را کاهش می‌دهد و تخصص را افزایش می‌دهد.

حتی خارج از برنامه‌های آموزشی رسمی، افراد از سناریوهای متاورس برای یادگیری از طریق عمل استفاده می‌کنند – چه کارمند جدیدی که در دفتر مجازی آموزش می‌بیند یا تیم مهندسی که نقشه سه‌بعدی را با هم تجسم می‌کند. هوش مصنوعی بازخورد را در این شبیه‌سازی‌ها شخصی‌سازی می‌کند، نقاط قابل بهبود را شناسایی و سختی سناریو را متناسب تنظیم می‌کند.

متاورس کار خود را در حوزه سرگرمی آغاز کرد و این حوزه همچنان یکی از پرجنب‌وجوش‌ترین بخش‌های آن است – اکنون با هوش مصنوعی تقویت شده است. بازی‌های ویدیویی و جهان‌های مجازی به طور فزاینده‌ای با شخصیت‌ها و داستان‌های مبتنی بر هوش مصنوعی پر می‌شوند که به اقدامات بازیکن پاسخ می‌دهند و تجربه‌ای منحصر به فرد برای هر کاربر فراهم می‌کنند.

کنسرت‌ها و رویدادهای بزرگ به مکان‌های مجازی منتقل شده‌اند: بازی‌هایی مانند فورتنایت میزبان کنسرت‌های مجازی بزرگ (با میلیون‌ها شرکت‌کننده) بوده‌اند که بازی و موسیقی زنده را ترکیب می‌کنند. در این رویدادها، هوش مصنوعی مولد می‌تواند برای خلق جلوه‌های بصری خیره‌کننده یا حتی تنظیم فهرست موسیقی بر اساس بازخورد مخاطبان در زمان واقعی استفاده شود.

پلتفرم‌های اجتماعی در متاورس به دوستان یا همکاران اجازه می‌دهند در یک کافه مجازی دور هم جمع شوند، در یک نمایش کمدی شرکت کنند یا با هم یک منظره فانتزی را کاوش کنند – همه از طریق آواتارها.

هوش مصنوعی اطمینان می‌دهد که این تجربیات جذاب باقی بمانند، برای مثال با تنظیم پویا محیط (نورپردازی، آب و هوا، صدای جمعیت) برای تناسب با حال و هوای رویداد یا مقیاس آن. همچنین به نظارت بر رویدادهای زنده کمک می‌کند با فیلتر کردن چت‌های توهین‌آمیز یا اطمینان از رفتار آواتارها در چارچوب‌های قابل قبول، که وقتی هزاران نفر به صورت زنده تعامل دارند بسیار حیاتی است.

همان‌طور که انادول توضیح می‌دهد، هوش مصنوعی به خالقان اجازه می‌دهد چیزهایی را زنده کنند که قبلاً تنها در تخیل یا رویا وجود داشتند – برای مثال، یک مجسمه مجازی همیشه در حال تحول که بر اساس احساسات مخاطبان تغییر می‌کند.

به طور خلاصه، هوش مصنوعی امکانات سرگرمی، هنر و ارتباط اجتماعی در متاورس را گسترش می‌دهد، از بازی‌های ویدیویی فوق‌العاده شخصی‌سازی شده تا رویدادهای فرهنگی جهانی که هر کسی می‌تواند در آن شرکت کند.

تجارت در متاورس مرز جدیدی یافته است. برندهای خرده‌فروشی فروشگاه‌های مجازی راه‌اندازی می‌کنند که در آن می‌توانید محصولات را به صورت مدل‌های سه‌بعدی مرور و خریداری کنید، اغلب برای استفاده مستقیم توسط آواتار شما. همه چیز از لباس‌های طراح و لوازم جانبی برای آواتارها تا املاک و مستغلات و مبلمان مجازی قابل خرید و فروش است.

هوش مصنوعی نقش محوری در پس‌زمینه ایفا می‌کند: می‌تواند سبک شما را تحلیل کند و اقلامی را در فروشگاه مجازی پیشنهاد دهد، درست مانند موتورهای توصیه در فروشگاه‌های آنلاین – اما اکنون در یک نمایشگاه تعاملی سه‌بعدی. برای مثال، اگر آواتار شما یک ژاکت مجازی پرو کند، هوش مصنوعی ممکن است کفش یا کلاه هماهنگ پیشنهاد دهد و تجربه خرید شخصی‌سازی شده ایجاد کند.

این ویژگی مشابه «شاید این را هم دوست داشته باشید» در تجارت الکترونیک است که به یک تجربه فراگیر ارتقا یافته است. برخی برندها حتی مد مجازی طراحی شده توسط هوش مصنوعی عرضه می‌کنند که با روندها یا ورودی کاربران سازگار است، به این معنی که لباس دیجیتال شما می‌تواند منحصر به فرد باشد.

فراتر از کالاهای آواتار، شرکت‌ها از فضاهای متاورس برای بازاریابی محصولات دنیای واقعی به روش‌های جذاب استفاده می‌کنند. ما دیده‌ایم که زنجیره‌های فست‌فود مانند مک‌دونالد با رستوران‌های پاپ‌آپ مجازی در متاورس آزمایش می‌کنند، جایی که آواتارهای هوش مصنوعی ممکن است کاربران را خوش‌آمد بگویند و پیشنهادات ویژه ارائه دهند.

عامل سرگرمی مردم را جذب می‌کند و هوش مصنوعی اطمینان می‌دهد هر بازدیدکننده اطلاعات یا تخفیف‌های مرتبط دریافت کند. جنبه دیگر تجارت متاورس استفاده از NFTها (توکن‌های غیرقابل تعویض) و بلاک‌چین برای ارائه مالکیت دیجیتال قابل تأیید کالاها است.

در حالی که خود NFTها توسط بلاک‌چین فعال می‌شوند، هوش مصنوعی با نظارت بر تراکنش‌ها برای جلوگیری از تقلب و قیمت‌گذاری پویا بر اساس الگوهای تقاضا کمک می‌کند. نتیجه اقتصاد دیجیتال رو به رشدی است که هوش مصنوعی به حفظ بازی منصفانه و امنیت در معاملات کالاهای مجازی کمک می‌کند.

تنها شرکت‌های خصوصی و گیمرها در متاورس مبتنی بر هوش مصنوعی سرمایه‌گذاری نمی‌کنند – دولت‌ها و سازمان‌های بین‌المللی نیز پتانسیل آن را برای خیر عمومی بررسی می‌کنند. برنامه‌ریزان شهری، برای مثال، دوقلوهای دیجیتال شهرهای واقعی را در فضای مجازی می‌سازند: شبیه‌سازی‌های دقیق و مبتنی بر هوش مصنوعی از محیط‌های شهری.

این شهرهای مجازی به برنامه‌ریزان و مدل‌های هوش مصنوعی اجازه می‌دهند سناریوهایی مانند بهینه‌سازی جریان ترافیک یا تمرین واکنش به بلایا را بدون پیامدهای دنیای واقعی اجرا کنند و تصمیمات بهتری برای شهر فیزیکی اتخاذ کنند.

یکی از پروژه‌های اولیه آن ایجاد طبقه‌بندی کاربردهای دنیای واقعی هوش مصنوعی در جهان‌های مجازی – از برنامه‌ریزی شهری و آموزش تا اقدام اقلیمی و خدمات عمومی بود.

برای مثال، در حوزه بهداشت و درمان، پزشکان می‌توانند از کلینیک متاورس برای مشاوره از راه دور با بیماران استفاده کنند، با ترجمه هوش مصنوعی بین زبان‌ها یا حتی تجسم اسکن MRI بیمار به صورت سه‌بعدی برای توضیح بهتر.

در حکمرانی، مقامات محلی ممکن است جلسات تالار شهر را در یک سالن مجازی برگزار کنند و با استفاده از ترجمه و نظارت هوش مصنوعی مشارکت بیشتری از شهروندان را فراهم آورند.

حتی میراث فرهنگی نیز از طریق هوش مصنوعی در متاورس حفظ می‌شود: مکان‌ها و آثار تاریخی می‌توانند به واقعیت مجازی دیجیتالی تبدیل شوند، جایی که هوش مصنوعی به بازسازی قطعات گمشده یا متحرک‌سازی محیط‌های باستانی برای تورهای آموزشی کمک می‌کند.

تمام این کاربردها بر توانایی هوش مصنوعی در شبیه‌سازی سیستم‌های پیچیده و شخصی‌سازی تجربیات تکیه دارند و نشان می‌دهند که متاورس (با راهنمایی مناسب) می‌تواند به نیازهای اجتماعی و عمومی خدمت کند، نه فقط نیازهای تجاری.